Van Yongjing naar Linxia, tweede dag klimmen

Het straffe regime van vroeg op wordt nog een dag gehandhaafd. Voordat we vertrekken proberen we of de receptie een hotel kan boeken in Linxia, maar dat lukt niet. Ze geven wel een hotelnaam mee. Gerustgesteld stappen we op de fiets, op weg naar het witte weggetje. Wit weggetje betekent minder autoverkeer. Wat bleek er doemde een steile heuvel op van 11% van 2,5 km en iedereen genoot dubbel van zijn ontbijt. Roy kwam fietsend boven na een paar stopjes, heigend en proestend, maar de jonkies moesten lopen. Het uitzicht was schitterend over de gele rivier die door een kloof stroomde. Hoog in de heuvels allerlei tempels met wapperende vlaggetjes. Na km of negen kwamen we weer op de hoofdweg. Rechts van ons zien we het prachtige blauwe meer, het Liujiaxia reservoir, diep onder ons. We genoten van de prachtige uitzichten. De tweede hobbel werd een 4 km lange tunnel, gelukkig goed verlicht. Piet als steër voorop en Roy als lantaarndrager (lichtgevende jas) en wij veilig tussenin. In hoog tempo leggen we deze km's af. Na de tunnel is de omgeving nog steeds mooi. De omgeving is ontzettend ruig, Kale bruine bergen, met vele kleurschakeringen. Aan weerszijde van de weg zien we peperboomgaarden. Op een gegeven moment buigt de weg af van het meer en komen we in een iets groener gebied. Tegen de lunchtijd komen we in een bijzonder dorp. Er is markt en we komen ogen te kort, zo veel is er te zien. De bevolking is voor het merendeel moslim. Wij verbeelden ons dat we hier en daar afkeurend worden aangekeken door onze fietskleding, maar tegelijkertijd worden we ook vriendelijk toegeknikt. Wat zien we allemaal, een auto volgeladen met schapen, kippen bij elkaar voor de verkoop. Sommige vrouwen hebben een soort roze fez pet op of hebben een zwarte kanten sluier op. Mannen hebben een lange vlassige smalle sik. Allerlei koopwaar wordt aangeboden, onder een kakofonie van geluiden. Toen we stil stonden, kwamen de mensen nieuwsgierig op ons af, net zoals wij nieuwsgierig naar hen zijn.
We lunchen bij een uiterst vriendelijke jongen en krijgen een noedelsoep met gekookt ei en kerriebrood en schaaltje pittige taugé en heerlijke thee, onbeperkt drinken. En dit alles voor slechts 20 yuan = 3 euro. Inmiddels is de temperatuur weer opgelopen tot 40 graden en vervolgen wij onze weg voor de laatste 20 km. We kwamen door een streek waar heel veel moskeën stonden en de allah akbar hoorde je door elkaar heen. Het was vrijdag dus vandaar de luide oproep tot gebed. Rond drie uur zagen we Linxia liggen. De hoogbouw was al van ver te zien. En zoals meestal moesten we weer een lange hete weg afrijden, minstens 8 km voordat we bij het centrum waren. Het hotel dat wij opgekregen hadden , mocht ons helaas weer niet accepteren. We hadden geluk, we vonden een goed Engels sprekende en hulpvaardige jongen die ons naar een hotel bracht die wel buitenlanders mocht accepteren. De jongen bleek ook een oom te hebben die in het bezit was van een kleine open bestelwagen, zodat wij ons morgen per auto kunnen laten vervoeren naar Xiahe. Het is een te lange afstand en te warm en misschien te veel geklim. Dit was al vast goed geregeld en geeft een goed gevoel voor de volgende dag.
's Avonds wordt er heerlijk gegeten in een apart restaurant, in de VIP room, op zware houtsnijwerkstoelen aan een prachtige tafel met glazen draaiplateau. De 8 gerechten kunnen hier prima op: koud rundvlees, mooi versierd met paprika, dunne worteltjes, soort gebakken aardappelen, favouriete zoet zuur gerecht, lekkere ommelet in puntjes gesneden, brood (zonder smaak), broccoli, gebakken rijst. Gelukkig kwamen de bestelde loempia's niet, achteraf bleek het visrolletjes te zijn, maar men was dit vergeten. We kregen een persoonlijke bediening door een meisje die haar Engels wilde oefen. Af en toe kwam er iemand van het personeel om foto's te nemen of gewoon te kijken.
Na het eten nog een beetje door de stad gewandeld over de avondmarkt en belandden in een klein straatje waar veel barretjes zaten en wij een leuk koffietentje vonden met goed internet. Verrassende dag en gaan met goed gevoel onder de dekens. Half negen staat onze bestelwagen voor de deur, hopen wij ........