Bezoek aan het Boeddhabeeld van Leshan

8.00 Uur en de chauffeur staat al weer klaar voor ons. Leshan is nog wel twee uur rijden was ons verteld. eerst zo'n 20 km door Chengdu voordat de flats uit het zicht verdwijnen. Chengdu is trouwens geen drukke hectische stad. Het verkeer rijdt meestal goed door, geen files in de stad, geen gepepper van allerlei auto's, opmerkelijk ook we zien hier geen vrachtauto's. Als wij uit de stad zijn, zitten we al te knikkenbollen. Maar de reis duurt lang genoeg om ook wat van de omgeving te zien. We zien behoorlijk veel rijstvelden, fruitbomen en andere groenteveldjes. Onze chauffeur rijdt niet hard, dus ons tochtje duurde toch nog wel tweeenhalf uur. Voor de ingang werden we afgezet. Het was al behoorlijk druk. We waren erop voorbereid maar toch is het zien van al die parapluutjes weer schrikken. Het geschetter van alle gidsen kwam ons tegemoet en het was behoorlijk heet. We beklommen de eerste trappen en al gauw stonden we bij het reuzenhoofd van het boeddhabeeld. Het grote boeddhabeeld is uit een rotshelling boven de rivier de Min gehouwen in het jaar 719-803 (90 jaar over gedaan). De totale hoogte is 71 m en het is het grootste zittende boeddhabeeld ter wereld. Alleen de kop is al 15m hoog en 10 m breed, de oren zijn 7 m lang. Vanaf de zijkant kan je het hoofd goed zien en fotograferen, maar om het hele beeld te zien moet je of de lange rij trotseren (anderhalf uur in de zon staan) of met een bootje over de rivier langs het beeld varen. Het duurde even om mijn reisgenoten te overtuigen ook de rij te trotseren. Per slot van rekening hebben we niet voor niets zo lang in de auto gezeten. Het was echter wel een lange rij, maar de moeite waard om er zelf langs te lopen. Er is behoorlijk wat vocht verloren in dit uurtje! In de rotswand zitten veel nisjes, waar ook kleine boeddhabeeldjes in hebben gezeten. Het boeddhabeeld heeft te lijden van erosie, hoewel er in het beeld zelf ook een drainagesysteem is gemaakt om dit tegen te gaan.
Na de afdaling langs het hoofd en de steile trappen weer op, zijn we het park weer uitgewandeld, na eerst nog een koude noedelhap te hebben verorberd. De chauffeur bracht ons naar de boot. Een oude boot waar we oranje zwemvesten aan moeten. De Min is een snelstromende rivier, dus zekerheid voor alles.
Binnen een paar minuten vaarden we langs het beeld, en weer terug tegen de stroom in. De boot bleef voor het beeld liggen, zodat er tijd genoeg was om het beeld in zijn geheel te bewonderen. Een indrukwekkend gezicht was het.
Daarna weer terug met de auto naar Chengdu. 's Avonds een restaurant gezocht in het drukke deel van de stad waar we gisteren de opera hebben bezocht. Het werd weer een pittig etentje met veel groene pepers. Roy en Piet genoten van vogelbotjes, meer bot dan vlees, peperschotel met vlees, garnalen die lekker zoetig waren, maar ook best pittig en kip met pinda's en uiteraard rijst.
Op de kamer nog een wijntje. Morgen mogen we uitslapen en is ons laatste vakantiedagje al weer volgepland.