Van Xiwengzhuangzhen naar Huairou

Vrijdag 1 augustus. Van Xiwengzhuangzhen naar Huairou
Afstand 25 km, maar het werden er meer....
Weertype: hetzelfde, uitzichten zijn nevelig, zwaar bewolkt, warm en vochtig

Gisterenavond een eindeloze studie van de kaarten en discussies of we stoppen na 25 km of doorgaan tot 68 km. Het eerste: voordeel we slapen een uurtje uit en komen vroeg in de middag aan in. Huairou en kunnen dan zwemmen in het meer.
Tweede optie: voordeel: hebben dan een hele dag om de Ming Tombs te bezoeken en nog een stuk van de Grote Muur, nadeel zeer zware fietsdag. meeste stemmen gelden: dus wordt het optie 1: 25 km.
We gaan pas om 9.00 uu weg en fietsen gezellig door de heuvels met grote velden afrikaantjes, hoog op hun stelen en wuivend in de wind, afgewisseld met een veld veronica's. Ook langs de bermen groeien hier eindeloze cosmea's, gevarieerd in allerlei kleuren. Ook grote chinese rozen in lieflijke kleuren verwelkomen ons langs de wegen. We zien al dagen geen europese toeristen! Stoppen bij een klein marktje en slenteren wat rond. Als je hier iets koopt zijn er geen kassa's maar meestal hebben ze een kartonnen doos vol met papiergeld en met een graai uit die doos, krijg je dan je wisselgeld uitgeteld. Op deze markt had een groenteman een mooie kist. Piet zag er klein muntgeld in zitten en hij wilde dat graag ruilen. Meteen een drukte van belang bij de koopman en na veel gegraai in de kist had Piet zijn munten. Lief van Piet...hij zorgt ook dat Roy aan zijn munten komt (Roy pastte op de fietsen) en vraagt om een dubbele hoeveelheid! We gaan verder en onze fruitlunch houden we dit keer in een parkje. We zijn er bijna...nog een klein stukje. De GPS van El was leeg en nu moest ik het stokje overnemen. Ik meende dat ik het onder de knie had, maar na een paar heuvels en aankomend in een dorp zag ik tot mijn schrik dat de pijl verkeerd stond. Arme reisgenoten....3 km terug. Door het op en neer rijden maakt de GPS zwarte lijnen aan en raakte ik het overzicht kwijt. De weg rechts was niet goed meer te vinden. Na een aantal keer vragen reed er een brommetje voorop, maar ojee, er kwam een grote vrachtwagen aan met een vreselijke uitstoot van gassen. Piet en ik konden nog uitwijken, maar El kreeg de volle laag....ze was in de wolk opgegaan..zo leek het. Half over haar stuur gebogen, moest ze bijkomen van de stank. De brommertjes waren verdwenen en we besloten toch maar weer de weg te vervolgen, hopend op een afslag rechts. Geluk...toch gevonden. Inmiddels 10 km heen en weer over de heuvels. Toen die rotstad....een megastad en toen we dachten dat we er waren moesten we nog 10 km verder.
Grappig was wel dat toen we de stad in kwamen we een molen zagen staan en een wijk met Hollands aandoende gevels. Ook een standbeeld van Don Quichotte en een deftig hotel met een namaak Engelse schildwacht. Wij naar binnen...super deftig en prachtige kamers, maar gierig als we zijn, vonden we 70 euro toch te veel. Nou, dat hebben we geweten. Eindeloos hebben we gezocht naar andere hotels. De een had kamers daar zou je je hond nog niet willen laten slapen en bij het andere hotel(na veel zoeken) moesten we per se de fietsen 3 hoog de trappen op sjouwen en op de kamers herbergen. Denk dat we dan er zelf niet meer bij hadden gekund. Ook dit kost hartstikke veel tijd. Eindelijk om 16.00 vonden we er een. Inchecken, de kamer inspecteren hebben we zelfs niet meer gedaan. maar je gelooft het of niet...Roy schuift het gordijn open en het volgende gebouw is een zwembad. Na de soep zijn El, Piet en Roy daar gaan zwemmen en ik was even Sjaak Afhaak en nam genoegen met een Chinees bad op de kamer met een lekker kop koffie.
Deze dag is een voorbeeld van de tegeltjes wijsheid van onze moeder: het loopt altijd anders dan je denkt!
Om 19.00 zijn we in een zwoele warme avond op zoek gegaan naar iets eetbaars. leuk restaurant en zoals altijd lekker gegeten: chinese worst, spinazie, gebakken garnalen en varkensvlees sweet en sour (254 Yuan). Dan nog even water kopen en even kijken naar de aerobics door een aantal dames. Het hotel wordt klaargemaakt voor een bruiloftsfeest....kosten nog moeite (vooral het laatste) wordt niet gespaard. Wij zoeken onze kamer op, waar El de schrik van haar leven voor de 2e keer krijgt: stop slaat door met een reuze knal en vonken uit het stopcontact! Weer veel geregeld, maar uiteindelijk kunnen El en Roy aan de slag met kaarten en routes voor de volgende dag! Om 24.00 gaan de lampen uit en onze ogen dicht!