De muur

Vrijdag 25 juli. Dag Gubikou en fietsen naar Jingsjanling en de Grote muur zien.
Wolkenloze hemel. Overnachten nog een keer in Hotel.....

Na een lange studie waar we nu het beste de Grote Muur kunnen zien en op kunnen, besloten we gisterenavond om per fiets naar Jingsasjanling te gaan. Volgens mensen van het hotel moet dat 16-20 km zijn. Er werd een route getekend op een stuk karton en dat klopte met wat El op de google maps had bedacht.
De zon staat wolkenloos aan de hemel en dat belooft wat.
Al vroeg (6.30)zit ook El buiten en we blijven ons verbazen over dit onderkomen. Zal het beschrijven: je gaat door een soort poort, komt op een binnenplaats met allemaal kamers waar je binnen kan kan kijken. De binnenplaats is omringd door een soort corridor. We vinden het een soort psychiatrisch oord waar mensen versuft hun rondjes lopen en vervolgens hun kamer weer inlopen. Oja, er zijn af en toe 2 kamers met een tussenverblijf waar een goktafel staat met stenen een stok kaarten. Maar het is er gelukzalig stil na die 3 dagen Beiijng. Er is helemaal niemand
We wassen nog wat spullen, want hier staan grote teilen die we mooi kunnen gebruiken. Als de was hangt op de lijnen, vertrekken we per fiets naar de Grote Muur. Al snel zien we de eerste stukken muur met torens. Het is een paar heuvels over en na 16 km staan we voor de ingang. We kopen eerst een heuse zonnepet, want de zon is echt heet op je hoofd. Piet en Roy willen graag lopen. Ik wil mijn knie sparen en ga met El, die voor de gezelligheid meegaat met een kabelbaan naar boven.
Boven gekomen, zien we de grootsheid van dit indrukwekkende bouwwerk. We werden al snel aangesproken door een jongen en een wat oudere vrouw: volgens zeggen lokale boeren, maar niet meer van ons af te schudden. We hebben een stuk gewandeld en geklauterd over de muur. Het ene stuk was gerestaureerd, het andere gedeelte was nog authentiek. Volgens de lokale boer loop je af en toe in het vroegere Mongolie. Roy en Piet zijn na een half uur lopen ook boven en we blijven staren, nog net niet met open mond, over de vergezichten. Over de bergkammen zie je trappen lopen en wachttorens staan.
Dit stuk muur ligt wat verder weg en is minder druk qua toeristen. Via een wandelpad loop je naar beneden. De lokale boer nog steeds achter ons aan. Lichtelijk irritant. Bijna beneden gekomen komt dan toch de aap uit de mouw...het is een lokale boer die soeveniers verkoopt. Dat dachten we al. Er wordt dan toch een mooi boek over de grote muur gekocht van hem, maar zoals vaak...men is niet gauw tevreden en er kwam dus nog meer uit zijn tas. Vier uur met mensen meelopen en dan heb je een boek verkocht. Beneden bij de ingang staan meer stalletjes en zo heeft hij waarschijnlijk meer kans. Pakken onze fiets en met wind in de rug rollen we de heuveltjes af en zijn we snel terug. Roy, Ella en Piet willen nog de muur gaan bekijken die achter onze dependance ligt. Ik heb geen zin om opnieuw mijn knie over te belasten en besluit niet mee te gaan. We drinken eerst een cup of soepje en eten een crackertje dan gaan zij op pad en ik drink thee en probeer al die lappen tekst van de afgelopen dagen te typen. Na een uur vallen mijn ogen dicht. O ja, toen we terug kwamen zagen we op de binnenplaats enorme voorraden bier staan, die gekoeld werden in wasmachines vol met water. Dat belooft wat.. En toen om 18.00 een heleboel kabaal en ja hoor....gedaan met onze rust. Alle kamers zijn bezet door 25 tot 30 chinese jongens die een inmens kabaal maken en al gauw staat de hele binnenplaats blauw van de rook van de BBQ. We zijn hem gesmeerd en hebben onze toevlucht genomen in een lokaal restaurantje waar we lekker gegeten hebben. Rond 21.30 waren we terug in de dependance. Een groep zat nog uit te buiken en de andere jongens waren druk aan de goktafels! En natuurlijk overal flessen bier, etensresten, plastic...een behoorlijke rotzooi. We hebben onze eigen hoek georganiseerd en zijn ook maar gezellig aan een fles wijn gegaan (merk Great Wall wine) die we 's middags in het dorp gekocht hadden.
De fietstocht voor morgen nog even voorgesproken: 10 km matig klimmen en dan 40 km klimmen. Kijken hoe de benen zijn en dan beslissen we of we stoppen of doorgaan.