De vieze stad

Zaterdag van Gubikou naar een vieze stad 17 km voor Chengdu

Het was een rumoerige nacht. pas na 03.00 hoorde ik geen geluid meer.
Opnieuw een wolkeloze ochtend, zodat we vroeg willen starten. Ontbijten buiten en aanschouwen de troep wat achtergelaten is op de binnenplaats. We ontbijten met een cakje. Op de verpakking staat french bread, haha. Om 08.00 rijden we weg, nemen nog even afscheid van de aardige 'bazin'. Na 10 km kopen we op de markt wat bananen en druiven. Bij 25 km is het dan fruitpauze. Daarna wordt het al snel warmer. Stoppen regelmatig om water en vruchtensapjes te drinken. De weg gaat door een brede vallei, omring zijn we door gebergte. De valleien worden gevuld met mais (ik zie liever rijstvelden) Tussen het mais staan enoeme witte schuren. Wat faar nu in zit...we weten het niet. We denken kippen! De eerste 40 km worden beetje vals plat afgelegd en is goed te doen. Er zijn 2 flinke klimmen, maar we halen het. Dan moeten we ook beslissen: gaan we door voor nog 40 of zoeken we hier een hotel. Omdat het volgens onze GPS een dalende weg moet zijn, besluiten we door te gaan. De wind gaat draaien en in plaats dat we met wind in de rug wat dalen, is het nog trappen ook. Het wordt heter en heter en af en toe roept Piet de stand van de temperatuurmeter door: fietsen tussen 36 en 42 graden. Om 13.00 gaan we toch binnen een hapje eten: noodles met tomaat en roerei en daarbij wordt de theepot eindeloos aangevuld. Uitgezwaaid en op de kiek genomen, begeven we ons weer in de genadeloze zon en trappen dapper door. Het verkeer is op dit stuk veel drukker en ook dat is vermoeiend. Stoppen maar vaak en kopen ergens een ijsje. Dan doemen er opeens 3 tunnels voor ons neus op. Geen van ons zijn helden in tunnels, maar we moeten. Piet gaat voorop en ondanks dat ik moe ben, sjees ik hard achter Piet aan alsof de duivel op mijn hielen zit. Eindelijk zijn we er doorheen en iedereen slaakt een diepe zucht. Nog 10 km naar beneden en dan zijn we er. Het is een vieze stad met een grote elektriciteits fabriek. Het is weer eens moeilijk om een hotel te vinden. Piet schiet een taxi aan en met een chinese naam gaat hij op zoek met El in zijn kielzog. Roy en ik blijven wat vermoeid achter en wachten geduldig tot Piet het hotel heeft gevonden. Het hotel,ligt pal naast de elektriciteitsfabriel...wie verzint dat? Het hotel heeft een imposante lobby en de kamers zijn ruim. Er is na 22.00 geen water meer tot 07.00 de andere dag. Dat pikt de elektriciteitsfabriek in, wordt er verteld! Al met al is het een zware tocht!! Behalve een gast in het hotel (een jong meisje) spreekt er niemand Engels. Zij legt dan ook het een en ander uit. Later komt ze ons nog uitnodigen om met haar familie te gaan eten. Echter, zij willen over 20 minuten weg en dat is te snel voor ons (komt ook goed uit en kunnen we beleefd nee zeggen, maar is wel super aardig). In een lokaal eettentje eten we weer geweldig: eerst komt er een schaal gebakken kleine garnaaltjes, dan vleesreepjes, dan een pan met rundvlees. Ik waag me daar niet aan, El zoekt de magere stukjes er tussen uit en Piet en Roy kijken niet op een vetje meer of minder, verder nog een schaal met spinazie met rauwe pinda's, noodles en rijst...we heben ons best gedaan om het soldaat te maken, maar het wa toch teveel, haha.
Terug naar het hotel, glaasje wijn in de lobby (omdat er geen wifi op de kamer is) en de kaarten worden nog eens voor de dag gehaald. Morgen naar Chengde...korte afstand 20 km.