Nog een dagje Chengde

Maandag Blijven nog een dag in Chengde

We staan al om half 9 voor de poort van het zomerpaleis van keizer Kangxi. Het is al een drukte van belang. Roy en Piet gaan als onze trouwe dienaars in de rij staan en wij kijken om ons heen wat er allemaal gebeurt. We schuifelen de centrale hal binnen. Er staan drommen mensen zich te verdringen bij de deuropening. Piet kan nog net (door zijn lengte en lange armen) zijn fototoestel boven de massa brengen en ons de keizerlijke stoel laten zien. Daarna volgen nog een paar hallen. Een is als museum ingericht, maar er is teveel te zien om alles op je gemak te bekijken.
Daarna kom je in de paleistuin, bebost heuvelland met op de toppen kleine tempels.
Er is een prachtige vijvertuin met dammen en kunstmatige eilanden met boogbruggetjes. Het is (al die mensen wegdenkend) sprookjesachtig! Na 5 km lopen kom je in een steppeachtig gebied. Dat diende als weiland voor paarden en voor ruiterspelen. Het paleis en park zijn omringd door muren. We hebben een heuvel beklommen: met een temperatuur van 37 graden was het behoorlijk zweten geblazen. Vanaf boven kan je de hele paleistuin zien. Echter, het was behoorlijk heiig...dus dat was wat minder. Toen alle trappen weer af maar wel met een meditatiemuziekje! Oja : er rijden ook type golfkarretjes rond, maar dan voor 20 personen en die hadden we gepland voor de terugweg. Stonden braaf te wachten, maar de chauffeurs wilden ons niet meenemen. Uiteindelijk kwam er een engelssprekende chinees, die ons uitlegde dat we een kaartje moeten hebben. Dat heb je er nu van als je geen chinees kan lezen. Dus de weg terug in de zon, zonder paraplu (iedereen heeft wel een paraplu). Geen chinees die dat gaat ondernemen!
Rond 13.00 hadden we het wel gehad en zijn wat rijst gaan eten en een break genomen in de hotelkamer. Om 15.00 was er nog tijd voor een familie-uitje. We besluiten om op de fiets naar de enorme rots te gaan die we al 1,5 dag op ons netvlies hebben. Na 6 km fietsen, kopen we eerst kaartjes voor de kabelbaan. Stappen in en laten ons heerlijk in 20 minuten naar boven gondelen. Er waait een heerlijk windje en het is muisstil, behalve Hello roepende chinezen. Boven aangekomen is het dan weer een behoorlijke klauterpartij en dan staan ook wij tots tegen de Hamer aangeleund.
Het is een reusachtig rotsblok(zie foto) wat er uitziet als een hamer. In ganzenpas snellen we de trappen af want de laatste gondel zou om 17.00 uur vertrekken en naar beneden lopen....daar moeten we even niet aan denken.
Jumpen in de gondel en daar zoeven we naar beneden. Voldaan fietsen we naar het hotel, zoeken een eetgelegenheid op en wandelen we naar huis. De aloude gewoonte van een wijntje op de kamer wordt weer opgepakt en we proosten op Chengde en Kangxi (die er toch maar iets bijzondes van gemaakt heeft).
Morgen weer op onze stalen ros, die ons verder China in zal brengen!