Steenkoolbedrjven, hartelijke en gastvrije chineze

Vandaag hebben we al fietsend eens te meer beseft hoe bevoorrecht wij zijn in Nederland met alle luxe die we hebben, schone grote huizen, stromend water, noem maar op. Het ontbijt hebben we toch maar weer in de kamer gedaan, beter dan de chinese hap. Mooi weer, niet te heet zaten we weer om 8 uur op de fiets. Al klimmend kwamen we eerst langs de hangende klooster, inderdaad die we gisteren per taxi hebben gezien. Onderweg kwamen we door een oud wijkje. Oude mannen en vrouwen zitten diep op hun hurken voor hun huisjes. We zagen een oude vrouw met een juk zware emmers water sjouwen. Waarschijnlijk geen stromend water in huis. Na de tunnel bij het klooster, gelukkig niet zo vreselijk eng, hadden we gisteren al een bord gezien verboden in te rijden. We besloten het er op te wagen. Al het andere verkeer ging ook. In het begin was de weg flink omhoog, tot 1600 m daarna dalen, vervolgens weer een klim en dan dalend naar het eindpunt. In de eerste dorpjes waren veel kolenhandelbedrijfjes. Het hele dorp zag er letterlijk en figuurlijk zwart van. Vreselijk hoe die huizen er uit zagen. Bovenaan de eerste klim was het tijd voor een pauze. Het was een prachtige plek met een mooi uitzicht. We zagen een klein huisje met een grafwagen ervoor. Op het stoepje konden we mooi zitten. Al gauw kwam de bewoonster kijken. Piet regelde met zijn gebarentaal voor ons heet water en kommetjes, zodat de koofieshot weer genuttigd kon worden. Ons aangeboden koek werd afgeslagen. Je snapt niet hoe die mensen zo kunnen leven, klein huisje tot daar aan toe, maar overal een pestbende. Een kolenhoop voor de deur. Als wij op deze plek zouden wonen, wisten we het wel we maakten er een mooi terras van! We werden hartelijk uitgezwaaid en weg gingen we, heerlijk dalend door het dal. Daarna begrepen we waarom dat verbodbord er had gestaan, want de nodige zandhopen waren weer opgeworpen. Gelukkig konden wij er wel langs en genoten daarna van een heerlijke stille weg alleen voor ons. De lunchpauze werd ook door Piet geregeld. Bij een klein winkeltje zag hij potmie voor de ramen en binnen mum van tijd zaten we op het binnenplaatsje met onze mie op piepkleine lage krukjes. Ze zijn dan zo hartelijk die mensen. Er worden weer foto's genomen en uitgezwaaid en we beginnen aan onze tweede klim. We komen langs een baksteenfabriekje, gestookt met steenkool. Een vrouw staat op het dak te bewaken of het vuur goed brand en schuift wat met de steenkol. Hartstikke heet daarboven. Even verder komen we bij een steenhouwerij annex zagerij. Onderweg hadden we al ontzettend veel grote en dan ook echt hele grote vrachtwagens gezien met enorme rotsblokken. De chinezen zijn echt hele bergen aan het afgraven voor onze chineze hardstenen plavuizen. We hebben met eigen ogen gezien dat over een jaar of vijf de berg gewoon weg is! Bij die zagerijen worden die grote rotsblokken tot kleiner gezaagd en vervolgens tot gangbare platen. Een hoop werk is er nog te doen, want er lagen enorm veel van die blokken op de terreinen. Die vrachtwagens zijn trouwens beladen met het principe " hop, hop, hop, er kan nog meer op". We houden ons hart af en toe vast dat er niets af komt vallen. Zo gaan we verder, trotseren alle wegversperringen, zelfs een heuse politiepop met auto (mooi punt voor de selfie) en komen bij de schitterende afdaling. Wat een mooi berggebied is dit toch! Daarna nog flink dalen over een in onderhoud zijnde weg. Er is zelfs een gedeelte waar de steentjes op de weg worden weggeveegd, procede voor het asfalteren. Dit vegen wordt door vrouwen gedaan met grote straatbezems, en achter hen staat een man te kijken met zijn armen op de rug of het wel goed gaat. Ons hotel vinden we op goed geluk, wat verder dan de oorspronkelijke eindstation. Gaat een beetje vreemd. Volgens de receptioniste is er geen plaats maar m.b.v een oudere man buiten krijgen we toch twee kamers in een hotel dat er soort aan vast gebouwd zit. Op onze gang zijn ook gokkamers. Beetje vreemd is het wel. Maar de kamers zijn verder prima met een heerlijke douche. Deze hadden we wel nodig want we zaten behoorlijk onder het stof. Na lekker eten, verschillende gerechten van vleesreepjes, kip met pinda's en bloemkool met varkensvlees en onze chaofan (gebakken rijst) gaan we voldaan naar de kamer. Plannen voor de volgende dag, lekker fietsen en als het kan op een wat smaller weggetje.