Zomerpaleis en televisietoren

Dinsdag 22 juli Beijing dag 3: Bezoek aan het zomerpaleis en televisietoren

Staan wat later op maar rond 10.00 zitten we weer in de metro op weg naar het Zomerpaleis van de keizers. Het zomerpaleis ligt aan het Kunmingmeer en is een weet niet hoeveel ha groot. Als we uit de metro komen, ziet het al zwart van de mensen en er staat een aardige rij voor de kassa, maar dat gaat redelijk snel.Verspreid over het terrein loop je van het ene gebouw naar het andere. Een gids schiet ons aan en na wat discussie besluiten we haar toch in de arm te nemen (150 RMB). Het is een vlotte tante, loopt snel, praat snel en is behoorlijk bij de hand. Van wat ze zegt verstaan we vaak maar de helft, maar ze leidt ons door een wat minder druk gedeelte naar de highlights van deze zomerresidentie.
Er zijn zoveel mensen dat ik er al snel niet zoveel aan vind. Het is best mooi maar 3 dagen Beijng en al die dagjesuit-Chinezen is een aanslag!
Het hele complex is verwoest ten tijde vAn de bokseroorlog en door de japanners, maar nu weer opgebouwd. Er zijn veel bruggetjes a la Rialtobrug in Venetie. We krijgen honger maar meer dan een worst op een stokje of bekertjes soya yoghurt is er niet te krijgen. De yoghurt is lekker maar de worst heeft een vreemde smaak en na 1 uur eet je nog de worst! We bekijken nog een grote tempel waarvoor je steile trappen op moet en verlaten met een chinees waterijsje(10 eurocent) in ons hand het park. De jongens willen nog heel graag de televisietoren zien. Het is een speciale architecture..dus daar gaan we metro in en hopen dat je niet hoeft te staan.
De procedure is als volgt: het is eigenlijk een soort stoelendans. Ik ben er handig in geworden, want ik heb een bloed hekel aan staan. Het gaat zo: met de meute stap je in. Als je binnen bent, heb je nooit een plaats. Stap2: je schuifelt naar het gangpad ( niet bij de in en uitdeuren gaan staan, want dan maak je nooit geen kans.) Stap 3: je gaat om je heen kijken en goed letten op de lichaamstaal van de chinezen die zitten. Je let dan bv op: doen ze mobiel al in de tas? Wordt een tasje al op de knie gezet? Gaan ze een beetje op de punt van het stoeltje zitten? Als je dat ziet, scherp de persoon in de gaten houden. Als de metro de shakteplaats nadert, schalt er een stem dat iedereen naar de uitgang moet lopen. En dan grijp ik mijn kans, haha. Gelukkig kon ik ook hier zitten, want 8 haltes staan is best lang. Als we er bijna zijn luister ik naar de waarschuwing van mijn medepassagiers, want die maken zich dan zorgen dat ik niet op tijd bij de uitgang ben.
Dus na 3 kwartier reizen en een overstap komen we bij de televisietoren aan. Er wordt driftig foto's gemaakt en wij kijken zwijgend naar het gebouw. Het is mooi en bijzonder knap bedacht. Op de terugweg bedenken Ella en Roy een andere lijn. Die is korter en in plaats van een overstap en 1 halte, gaan we lopen. De metro is overvol en moeten zelfs op de volgende trein wachten. Wonder boven wonder is de tippel niet ver en ploffen we in een restaurant vlakbij het hotel neer. Het is een druk chinees restaurant met veel eendgerechten. We gaan voor kip zoet zuur, chinese spare ribs, gehaktballetjes, rijst en 3 flessen bier en een watertje voor mij. Er worden vele kippen geserveerd, speciaal in eendenschaaltjes en voor je neus in plakken gesneden. Je eet het hier zo: je krijgt hele dunne velletjes deegwaar(soort filodeeg), dun gesneden uien en komkommer. Je pakt een blaadje deeg, sukjes kip erop + ui en komkommer en dat vouw je dicht, beetje soysaus erop en smullen maar.
Je betaalt aan de kassa: 350 RMB, ongeveer 30 euro.
Zoeken ons hotel op en drinken nog een kopje nescafe.
Morgen ons eerste fietsdag