Dagje Dali

28 juli, dagje Dali

' s Nachts hoorden we het al regenen. Ontbijt dus terwijl buiten de regen naar beneden kletterden. We gebruikten de ochtend om de website bij te werken. Al een paar dagen ligt deze eruit. Ook foto's plaatsen lukt niet meer op onze manier. Hele ochtend van alles uitgeprobeerd, eigenlijk zonder succes. Eind van de ochtend ging het wat minder regenen, dus poncho's of regenjas aan. De pagode die we wilden zien, mochten we niet in. Toen naar het oude centrum van Dali om nog eens goed de poort en omliggende muur te zien. Op het moment dat we er aan kwamen, was er weer een oorverdovende herrie van vuurwerk. Inderdaad weer een begrafenisstoet. Dit keer liepen ze vooraf met papieren bloemenkransen. Deze werden bij de ingang van de poort gezet. Er werd nu een miniatuur draagstoel gedragen waarin een kistje zat met daarop een deken. Ook lagen er nog enkele attributen bij. Waarschijnlijk was de persoon gecremeerd. Het kistje werd door twee personen weggedragen. De mensen erom heen waren dit keer overmand door verdriet. omstanders kregen snoepjes uitgedeeld. Was toch wel vreemd om naar te kijken.
In Dali zijn we ook nog naar een tempel geweest waar een grote Boeddha stond, maar ook kleinere gebedruimtes met andere beelden van boeddhagedaanten.
De regen hield op, dus op de fiets naar het meer van Dali. Door een rustig weggetje met veel landbouw kwamen we langs wat dorpjes, met smalle straatjes. we zagen ook prachtige huizen van Chinezen die goed boerden. Een heel verschil met wat je soms onderweg ziet.
Bij het meer lagen bootjes met tempeldakjes, zag er leuk uit.
Voordat de terugweg werd aanvaard, hadden we trek in koffie. Dat werd het sterkste kopje koffie dat we ooit hadden gedronken! Een mens zou het afleren om koffie te drinken.
Op de terugweg kwamen we langs een prachtig aangelegde nieuwe wijk met schitterende huizen. In de wijk waren mooie bonsaibomen neergezet en een waterpartijtje. Alleen er woonde niemand. Alles stond leeg. Voor de locale bevolking veel te duur. Onze hoteleigenaar, Sam, vertelde dat de grond was afgenomen van de bevolking en de investeerders wachtten nu tot het moment dat ze het aan anderen mochten verkopen voor meer geld!
Ons fietstochtje ging nog langs een aantal marmerbedrijfjes. Ondanks de zondag was men gewoon allemaal hard aan het werk. De grootste vazen werden er gemaakt. Daarna weer richting het oude centrum. We kwamen langs een groot complex waar we niet bij mochten. Het bleek een achteringang van een theatercomplex. 's Avondspits hebben we genoten van een traditionele hotpotgerecht. Iets te hot voor ons. :-) de helft van de bouillon bestond uit pepers!
De dag was weer om en morgen starten we met de tweede route naar de Tiger Leaping Gorge.