Van YIngxiazhen naar Dujiangyan: 36 km

Rond 9 uur trekken we de deur van het huisje achter ons dicht. Kopen nog wat water en op onze schoongemaakte karretjes is het meteen heuvel op (6%, Piet heeft een hoogtemeter op zijn fiets...dus die krijgt vaak de vraag: Piet, hoe hoog was deze klim?)
Om ons heen nog steeds die machtige bergen met nu links een stuwmeer. Ook zien we rechts nog een stuk weggeschoven weg liggen.
Dan meldt zich ook de eerste tunnel aan (1594 meter). Deze tunnel was slecht verlicht, maar heel toevallig fietste op deze weg een vader met zijn dochter. Hij had verlichting op zijn helm, zodat deze tunnel goed te doen was. En wij hadden nu natuurlijk ook onze eigen lampjes.
Er volgden nog 2 tunnels, die minder lang waren en beter verlicht.
Bij de laatste tunnel was er een restaurant waar we onze angsten weg konden drinken met een shotje Nescafe. Wel moesten we eindeloos hier met mensen op de kiek. was zo erg dat we de fotosessie moesten afbreken door te zeggen dat we nu toch echt door moesten.
We fietsen langs het prachtige stuwmeer waar de bergen samenkomen. Dwars over het meer is een snelweg gebouwd waar de auto's overheen sjezen en in een tunnel van een bergketen verdwijnen.
Even later zien we Dujiangyan liggen. Dit is voor vandaag ook het eindpunt. Hebben snel een hotel gevonden, verkleden ons en gaan op de fiets naar het irrigatiestelsel van Duijang Yan.
Dujiangyan staat op de lijst van Wereld Erfgoed: het is een van de ouste waterbouwkundige projecten van China, gelegen in een parkachtig landschap. Rond 250 voor christus is er een dam aangelegd om de waterstand te reguleren. Verder zijn er 2 oude hangbruggen (De Anlanbrug behoort tot de 5 mooiste van China). Schommelend bereiken we met honderden andere Chinese toeristen de overkant waar we de tempel van de twee koningen bezochten (zware klimpartij naar boven via vele trappen). Daar eerst onze waterhuishouding op peil brengen door verschillende bierglazen thee te drinken en genieten van het windje en het uitzicht op de dam in de rivier die deze in tweeen splitst.
Het is al 18.00 en zijn zowat de laatste luitjes die het complex uitkomen. Beneden is er een grote tempel met een doorgang waar je een mooi uitzicht op de rivier hebt.
Ook hier een grote drukte. Op de hele stoeprand van de doorgang zitten mensen!
Tijd voor een biertje en zoeken een restaurant op waar we ook besluiten te eten: o.a. gerookte vlees (soort kleine spareribs).
Wat ook grappig is dat terwijl je eet, men langs komt met bakjes watermeloen, dikke maiskoeken en andere eetwaar. Allemaal geen probleem. Men kijkt ook echt niet raar op als je je eigen schnapps of cola meeneemt!
Ook trekt een horde van muziekanten voorbij aan je tafels...
Het wordt donker en de tempel en pagode op de berg is prachtig verlicht. Dan wordt het tijd om te kijken of de fietsen er nog staan en trappen we de 3 km weer naar het hotel, waar als je binnenkomt de televisie aanschiet en je welkom heet!
Was weer een mooie dag...morgen gezond weer op en naar Cheng Du fietsen...