Tweede dag in Xi'an

Gisteren hadden we een toertje geregeld naar het bijzondere Terracottaleger. Betekent vroeg uit de veren en om 9.00 tuffen we de inmens drukke stad door! Verkeer krioelt door elkaar heen en toch gaat het goed. Gaan eerst naar een Terracottafabriek. Er wordt wat uitgelegd over de fabricage van beeldjes (toeristenstuf).
Je denkt dat dat het is, maar dam word je ook nog op sleeptouw genomen naar hallen met kamerschermen, gelakte tafels met ingelegde kraanvogels, borduren, zijden nachthemden, tot aan vloerkleden toe. Roy en Piet tonen nog een beetje belangstelling, maar El en ik staan snel buiten. De 'Terracottagroep' zit al in de bus en wij sluiten aan. Het werd geen groep van 6 maar van 13 luitjes. Is net als met bananen kopen: als je vraagt om 4 bananen, stoppen ze er snel 2 bij! Het was dus proppen in de bus.
Allemaal stevige reizigers en ingeklemd naast een Australiër en zijn zeer gezette vrouw wrong ik me op de achterbank. El had er ook nog naast gemoeten, maar dat weigerde ze. Evenals Piet, die ging mooi op de plaats van de gids zitten. Roy was de King, die zat koninklijk naast de chauffeur. Dat lijkt relaxed, maar het is behoorlijk angstig! Mijn Australische buurman begon meteen van de toren te blazen dat dit toch geen vervoer was en hij ging het meteen op Tripadvisor zetten!
Na een klein uurtje kwamen we aan bij het terrein van het Terracottaleger. Ook nu weer inmens terrein en duizenden mensen lopen af en aan. Overal winkels, eetstallen en fruitverkopers! Er zijn 3 grote gebouwen die we gaan bezichtigen. Gebouw 1: het Terracottaleger: daar staan we dan en staren naar het Terracottaleger wat in soort Wat in lange rijen van beelden, staande in loopgraven te zien is. We worden er stil van. We schuifelen langs de reling en blijven ons verbazen. Geen enkel beeld heeft hetzelfde gezicht.
Gebouw2: een paar van de mooiste exemplaren zijn opgesteld in vitrines.
Gebouw 3: opgravingen met 3 speciale delen: ontmoeting (poppen staan tegenover elkaar), stallen (daar zag je paarden), ondergedeelte (lagen kapotte beelden).
Er gaat natuurlijk een grote indrukwekkende geschiedenis aan vooraf, maar dat wordt te lang! Het laatste onderdeel is een bezoek aan het mausoleum van keizer Shihuang. Het is een begroeide grafheuvel waar een soort Madurodam van zijn rijk moet liggen. Men durft dit niet op te graven omdat er veel
Met kwik gewerkt zou zijn. Je ziet er verder niets aan, maar het idee dat er zoiets daaronder ligt, blijkt toch een megatrekpleister te zijn. Wandelen terug en rijden terug naar Xian. Men is moe ..iedereen slaapt!
We laten ons afzetten bij de stadsmuur, want die stond ook nog op ons lijstje. De grote hitte is wat minder en met een klein briesje wandelen over de 13 meter
lange stadsmuur. Na een half uurtje genieten van mensen en uitzichten, gaan we op zoek naar een restaurant. Dat valt in een Megastad (Xian heeft 8,6 miljoen inwoners) niet altijd mee. Na wat loopwerk vinden we er een: lekkere sateetjes, soort gehakt in bladerdeeg met sesamzaad, paar kleine loempiaatjes, aangevuld met rijst en bier! Heerlijk! Dan stiefelen moe, mak maar zeer tevreden richting hotel. Kijken nog even naar de prachtig verlichte Bel- en Drumtoren, wippen nog even een Apple zaak in. Binnen een paar 100 meter tellen we 7 grote Apple Stores aan! Dan een laatste shotje wijn en gaan we tukken. Morgen vliegen we naar Lanzhou