Fietsen door tunnels

Het is nog fris, 13 graden, als wij op de fiets stappen. Maar tegelijkertijd is er ook al weer bedrijvigheid om half acht 's ochtends. De champignonverkopers zitten al achter hun koopwaar met de meest prachtige exemplaren. Ik heb nog nooit zulke grote paddenstoelen gezien. Na de nodige foto's gaan we dan echt op pad.
Het is helaas een bewolkte dag, dus de bergen van deze reusachtige kloof zijn slecht te zien. Toch zien we heel goed hoe mooi en bijzonder deze kloof is. Er zijn bergen bij van meer dan 5000 m hoog. Naast ons stroomt een snelstromende, helder riviertje.
Onderweg komen we veel groepjes mensen tegen die samen op het land werken. We zien allemaal stukjes land met dezelfde groente. Later hebben we het opgezocht en het blijkt Chinese bladstengelsla te zijn. Overal staan langs de kant van de weg kleine vrachtwagens, waar de groente in bosjes wordt ingelegd. Het is een leuk gezicht dat samenwerken op het land.
Na de koffiebreak krijgen we een lastige klim en doemt er een tunnel op. Roy trekt zijn gele jasje weer aan, Piet voorop en wij tussen in. We vinden het nooit leuk, maar je moet nu eenmaal door. Na deze lange tunnel van 4 km verandert de wereld. In de prachtige kloof is men volop bezig met de aanleg van een nieuwe snelweg. Eerst komen we langs een betonfabriek die van de mooie heldere rivier een modderstroom maakt. Daarna verschijnen er overal reusachtige pilaren waarop de weg later komt. Het is een reusachtig project van 145 km snelweg, slingerend door de kloof. Overal worden er tunnels geboord, twee grote gaten zie je dan in de bergen. Het lijkt alsof er maar wat wordt gedaan, maar het is een vernuftig uitgedacht project, waarbij over een tijdje de weg in zijn geheel af zal zijn. Langs de weg staat de tijdelijke behuizing van de werknemers. Ook grote hallen waarin voorbereidende werkzaamheden worden gedaan. Kleine dorpjes worden gesloopt, soms worden nieuwe huizen aan de andere kant van de weg gebouwd. Het is jammer, maar gezien het vele verkeer dat nu door de stadjes raast ook wel weer begrijpelijk. Over een paar jaar zal hier een prachtige autoweg liggen, waarbij je dan zegt wat gaan we door een mooi gebied, zonder te beseffen dat er behoorlijk wat voor aan de kant is geschoven.
Wij fietsen de weg lekker dalend door, maar wel behoorlijk frisjes. De jas is niet uit geweest. We gaan door meerdere tunnels, varierend van 500 m tot 2 km, mooi verlicht, maar ook enge donkere jongens. Rond 4 uur komen we in het dorpje Gu'ergouzhen. Vinden gemakkelijk een hotel, echter weer pas na 20.00 uur warm water. Dus de douche wordt even uitgesteld. We wandelen door het dorpje, een lange straat, met de uitstraling van een bergdorpje. Er zijn veel eettentjes. Je begrijpt soms niet hoe iedereen toch een bestaan kan hebben. Er zijn ook wel wat winkeltjes en iedereen verkoopt ook paddenstoelen. Ook zijn er dit keer eetkraampjes waar gebarbequed wordt. Allerlei lekkere groentes aan een stokje, mals vlees, aardappelschijfjes, of kleine aardappeltjes en kippen die niet rond draaien maar plat liggen op een rooster. Jullie begrijpen dat dit eens even uitgeprobeerd moest worden. Het smaakte voortreffelijk. Met volle buikjes weer terug naar het hotel, waar ook een spa was, een klein zwembadje waar mensen weer met de bandjes om hun middel in stonden. Wachtend op de lift, kwam er een gezelschap, allen in badjassen, eruit oo weg naar hun zwempartij. WIj gingen genieten van de warme douche, kopje koffie en ons glaasje wijn.