Van de vlakke graslanden naar een diepe vallei

Van Hongyuang naar Shuajingsi: 116 km

De stad is al ontwaakt als we wegfietsen. We dachten dat er gisteren met al die bijzondere mensen in de stad er een weekmarkt was. Maar bij het wegfietsen zien we de volgeladen auto's ( type veevrachtauto's) al weer binnenrijden. Als ik dit geweten had, was ik nog een dag in deze stad gebleven!
Al snel zien we een bord met scenic spot. We zijn nieuwsgierig en gaan kijken. De plek wordt aangeduid als Moon Bay. Je hebt er een prachtig uitzicht over het Grasland met de slingerende rivier. Ter plekke is er adventure gemaakt. Je kan tokkelen, paardrijden en met een rubberbootje varen! Ook hier weer veel op de foto! We zwaaien iedereen gedag en gaan verder. Opeens zien we de Yaks in een stuk ondergelopen grasland lekker dobberen in het water. Ook zien we de Yaks en masse een rivier oversteken: de kalfjes lopen dapper met moeders mee!
De aarde warmt inmiddels weer wat op ('savonds/smorgens is het koud). Terwijl we een drinkpauze hebben, stopt er een vrachtauto en een Tibitaanse familie stapt uit. Iedereen wil op de foto! Zwaaiend en toeterend gaat dan ieder zijns weegs! Omdat deze dag onze laatste graslanddag is, willen we net als alle chinezen toch ook tussen al die prachtige veldbloemen gefotografeerd worden! Er groeit hier trouwens ook heel veel edelweiss.
Dan wordt het tijd voor onze dagelijkse bakje rijst/ noedels.
Rond half 2 gaan we verder voor de laatste klim van deze dag: moeten stijgen naar 3850! Tot onze schrik wordt de lucht donker, maar de mannen denken dat we wel onder de bui door kunnen fietsen. Dit lukt bijna. De laatste 2 km moet toch in regenkleding(poncho)!
Zwoegen en zweten in dat plastic halen we toch de 3850 meter! Nooit gedacht dat we dat konden! Er is nog een mooi uitzichtpunt, maar door de zware bewolking is er weinig te zien. Je ziet wel dat er precies op dat punt een waterscheiding is ( er zijn 2 rivieren).
Dan volgt er een geweldige afdaling en vreselijk koud ( bijna bevroren handen en tenen). We zijn dan ook meteen in een totaal andere omgeving. Prachtige vallei, diepe kloof, donkere bossen op de steile heuvels. Komen mensen met manden vol joekels van paddestoelen op hun rug tegen. Dalen nog 35 km af tot 3200 meter en vinden een slaapplaats in Shuaginsi. Het dorp bestaat uit een straat met veel eettentjes en paddestoelverkopers.
Vinden makkelijk een hotel. Omdat er pas warm water is na 20.00 uur, gaan we eerst maar wat eten. Heel gedoe weer om iets te bestellen. Er was een Chinese dame die wat Engels sprak en die ons wel eens even zou vertellen wat we moesten eten; het werd paddestoelensoep, rijst met ei en iets met varkensvlees reepjes.
Verder was er nog een leuk voorval: opeens grote hilariteit. Iedereen naar buiten en voor het raam schreeuwen. Wat bleek: aan de overkant van de weg liggen hele hoge beboste bergen en men beweerde dat er 2 beren liepen. Deze zouden vanwege de kou naar beneden komen. Omdat mijn fotocamera heel ver kan inzoomen, moest ik wel hun 'droom' verstoren: het bleken gewoon 2 Yaks te zijn. Teleurgesteld ging men weer zitten en wij rekenden ons 'diner' af: 25 euro! Kijken nog even naar de Olympische Spelen en gaan naar bed. Morgen weer gezond op!