Een ongepland eindpunt

De ochtend begon met een mooie blauwe lucht. Van de hoteleigenaar kregen we nog fruit bij het ontbijt. Waar tref je dit als je voor slechts 7 euro hebt geslapen. We werden uitgezwaaid en op weg waren we weer. Met een forse klim, langs de amandelboerderijen kwamen we weer op de weg. Het was een prachtige route door een heel mooi gebied. De eerste 40 km was het een klim van 1 a 2% dat viel achteraf best mee, daarna kregen we een schitterende afdaling. We fietsten km's langs amandelbomen. Vervolgens werd de natuur wat ruiger met mooie bergen op de achtergrond. De vallei waar we doorfietsten bestond uit uitgesleten zandsteenformaties, schitterend om te zien. Tussen deze formaties was een mooi brede groene strook, soms gras, soms met mais. Bij de eerste stop kregen we de thee gratis, we wilden eigenlijk buiten wat gebruiken maar kregen de thee aangeboden. De tweede stop was bij een in aanbouw zijnde bezinepomp. We hadden trek in koffie, maar ja hoe doe je dat als je geen heet water heb en kopjes. Geen Probleem, Piet ging het regelen. En ja hoor we kregen een grote thermoskan met heet water, dit gebruiken ze echt overal, en ook nog vier schone glazen. We besloten soep te maken. Daar kwam de chinese meneer op af. Grote hilariteit alom, er kwamen er nog meer kijken. We gaven ze een paar zakjes cup a soup. Dat werd op prijs gesteld. Er ontstond een conversatie met handen en voeten en het chinese boekje wat en hoe in Chinees. Het blijft jammer dat we niet beter kunnen communiceren. Er moest nog een flink stuk gefietst worden dus op de fiets weer. Nu kwam het relaxte gedeelte de km's vlogen voorbij. Inmiddels werd de weg drukker met vrachtverkeer, maar het is prima te doen. Een prachtig wegdek met brede stroken aan de kant. Rond drie uur hadden we 80 km erop zitten en dachten ons geplande eindpunt gehaald te hebben, Dat was even een misrekening van mijn route. Het bleek dat deze plaats al voorbij was gerutscht. Het feit niet te kunnen lezen is soms lastig. Afin met wat gevraag, het hele dorp liep weer uit, iedereen om de kaart gebogen, besloten we door te gaan naar de volgende grote stad. Helaas we kregen bandenpech. Er was door een klein ijzer stukje gereden dus moest er banden gewisseld worden. Dan maar informeren of er een slaapplaats is. Die was er, maar dat was echt alleen als er hoge nood was. Geen toilet op de kamer maar slechts een gat in de grond, mannen en vrouwentoilet wel gescheiden. Dus toch maar door toen de band er weer in zat. Gelukkig bemerkten we aan het eind van het dorp een spiksplinternieuw hotel. De beslissing was snel genomen. Een mooi onderkomen voor vandaag. Een uiterst behulpzame jonge chinees hielp ons met van alles, wees een goed restaurant aan. Dat werd ook weer hilarisch want iedereen wilden met ons op de foto. Het eten was heerlijk, namen nog een schotel die bestemd was voor anderen maar wat wij er lekker vonden uitzien, geen probleem het werd geduldig afgestaan. Door het raam zagen we dat mensen eerst hun handen wasten in waskommen die aan de buitenkant stonden en dan kwamen ze naar binnen. Weer eens wat anders als handen wassen in de toiletruimte. In het hotel de rit voor morgen doorgenomen. Dat wordt een zware dag, we zullen het zien.