Dagje Lijiang

We kijken naar buiten, en zie zware regenwolken hangen over de puntige daken van het oude centrum.
De Jadendrakenberg is niet meer te zien.
We zien het somber in voor de komende dagen en dat is het toch even moeilijk om de knop om te zetten en na te denken van hoe nu verder?
We gaan op pad om een internetcafe te vinden ( hotel heeft geen internet). we gaan lopen richting nieuwe centrum, kwamen voorbij een super deluxe hotel.
Gevraagd of we hier wat mocht mailen en ja hoor, ga maar lekker in de lobby zitten. Heerlijke banken, regenkleding uit. We zijn eerst gaan zoeken naar het weer : ziet er somber uit: komende dagen regen. En wat moet je dan tussen de uitlopers van de Himalaya? Er worden allerlei alternatieven op tafel gelegd:  maar wetenneven niet wat nu verstandig is. Ella is haar Ipad halen en wij lopen nog even door de regen het oude centrum. We worden aangesproken door mevr Li. Zij is een gids en probeert in goed  Engels te vertellen waar ze ons mee naar toe kan nemen. Het is een vrolijke tante en het lijkt ons wel wat. Spreken met haar af dat we eerst op zoek moeten naar El en Piet en als het wat lijkt dan ontmoeten we elkaar op het pleintje. We lopen voor de zoveelste keer het drukke straatje terug en komen daar gelukkig El en Piet tegen. Leggen het uit en zij voelen er ook wel voor.
Mrs Li staat er nog, spreken verder de plannen door en gaan op pad. Eerst neemt ze ons nog mee over de markt en vertelt het een en ander.
De auto staat klaar bij de uitgang van het stadje en we tuffen weg. Ze koopt nog Naxiperen voor ons ( hele sappige peertjes)
We gaan eerst naar een dorp waar een markt zou zijn. Daar aangekomen was de markt zo goed als opgeruimd. Er stond nog een man Tofu te bakken en wat vrouwen in ....klederdracht.
Ook zat er nog een vrouw met een hele grote zwarte kap op haar hoofd: minority Yi. Voor geld wilde ze wel op de foto.
We liepen door naar het dorp van mrs Li. Ze liet ons de peperbomen zien, de sojaplanten.
Hier en daar zitten oude vrouwtjes te kaarten in kleine hokjes. Bijzonder om te zien. Ook bezoeken we een paar oude mannen, die in een donker huisje zitten rondom een vuurtje. Hier een daar staan in een open ruimte goktafels. De tafel is zo gemaakt dat op het eind van het spel de stenen verdwijnen en automatisch iedereen weer nieuwe krijgt. We lopen verder en ze laat wat binnenplaatsen zien. Als je binnenkomt staat er meteen een koe of buffel in een klein hok, wat rommel, een voorraadhok en dan zie je deuren waar achter gezinsleven zich afspeelt.
We wandelen langs groentetuinen en komen langs Naxi Dongda. Hier zien we allerlei fresco's, waarvan we enige uitleg krijgen. Ondertussen komt er van alles langs: vrouwen op een vol geladen fiets, met een volle mand gras op hun rug, mannen op kleine paardjes.De uitleg gaat aan mij voorbij.....en ik  neem wat foto's. Dan gaan we nog even naar het Lushe meer, het regent nog steeds af en toe en met een zonnetje en de sneeuwtop op de achtergrond, zal het het ongetwijfeld een mooi  plaatje geweest zijn. Ook gaan we nog en bordje Mie eten, volgens mrs Li biologische mie en eieren. Achter op een klein plaatsje en een klein slootje werken we de kom Mie naar binnen. Het smaakte inderdaad voortreffelijk. Tijdens het eten informeren we bij Mrs Li welke trips er nog meer zijn: andere bergdorpen en de Tiger Leaping gorge.
De trip naar andere bergdorpen  lijkt met dit weer aantrekkelijker en we besluiten morgen nog een keer met haar mee te gaan.
Maken nog een foto van de vrolijke Naxi kokkin, zwaaien en vertrekken naar Lijiang.
Drinken het traditionele wijntje op de kamer en mijmeren nog even deze bijzonder verlopen dag: regen, somberheid en teneergeslagenheid, wat nu, vele mogelijkheden, maar wat is verstandig, plotselinge ontmoeting met Mrs Li, waarna bijzondere uren in Minority dorpen.
De tegeltjesspreuk van onze moeder komt weer eens uit : Het loopt altijd anders dan je denkt.